فاجعههای پُر از خون و باروتِ روزهای گذشتۀ کابل، اگرچه آهنگِ پوسیدهگی و بیکفایتیِ حکومتِ نامنهاد وحدتِ ملی و مظلومیتِ مردم و معترضینِ وضعیت را مینوازد، اما در پارههایی از آن نیز ندایِ نقادی بر حرکتهای اعتراضآمیزِ مردمی و جنبشهایِ جوانِ عدالتخواه شنیده میشود. فارغ از جفاهای حکومت بر مردم، نوعی خامی و کمتجربهگی در … ادامه خواندن در این غربتسرا گریستم!
برای جاسازی نوشته، این نشانی را در سایت وردپرسی خود قرار دهید.
برای جاسازی این نوشته، این کد را در سایت خود قرار دهید.